Skiaskopia to metoda diagnostyczna pozwalająca ocenić refrakcję oka (zdolność do załamywania światła). Procedura ta znajduje się na liście badań obowiązkowych w kompleksowej diagnostyce widzenia pierwotnego. Za jej pomocą można określić astygmatyzm, nadwzroczność i krótkowzroczność, ocenić stopień obniżenia ostrości wzroku.
Badanie polega na obserwacji ruchu cienia w okolicy źrenicy za pomocą skiaskopa. W tym sensie drugą nazwą procedury jest test cienia.
Co to jest skiaskop?
Skiaskopy (https://www.plusultra.pl/skiaskopy-i-pozostale-okulistyczne) to są przyrządy do określania refrakcji oka metodą skiaskopii, czyli płaskie lusterka z centralnymi otworami.
Za autora metody badania zdolności refrakcyjnej oka uważany jest francuski lekarz Cugnier, który zastosował ją po raz pierwszy w 1873 roku. Termin skiaskopia powstał od greckich słów skia i skopio – cień i spojrzenie. Można również znaleźć nazwę zabiegu retinoskopii (siatkówka).
Jak przebiega badanie skiaskopem?
Zabieg wykonywany jest w zaciemnionym pomieszczeniu przy użyciu:
- źródła światła (żarówki matowe o mocy 60-80 W);
- urządzenia – skiaskopa – składające się z dwóch zwierciadeł – płaskiego i wklęsłego;
- linijki skiaskopowe z kompletem soczewek.
Badanie skiaskopem polega na użyciu przez okulistę skiaskopa – lustra z jedną płaską, a drugą wklęsłą powierzchnią. W środku urządzenia znajduje się otwór, przez który okulista obserwuje oko pacjenta. Światło jest kierowane na jego źrenicę pod takim kątem, że na dnie tworzy się plamka światła. Następnie lekarz obraca i przesuwa lustro, co prowadzi do ruchu cieni w obszarze źrenicy, na podstawie którego określa się naruszenia.
Żarówkę umieszcza się za głową pacjenta, po lewej stronie. Za pomocą płaskiego zwierciadła skiaskopa lekarz kieruje wiązkę promieni świetlnych odbitych od lampy do oka pacjenta. W obszarze źrenicy pojawia się jasny punkt. Jeśli lustro zostanie obrócone w różnych kierunkach wokół osi pionowej i poziomej, pojawią się cienie. Rodzaj wady refrakcji (krótkowzroczność, nadwzroczność, astygmatyzm) określa się w kierunku ruchu cienia, a wielkość refrakcji określa się za pomocą soczewek linijki skiaskopowej.
Interpretacja wyników, podobnie jak sama procedura, powinna być dokonywana przez doświadczonego lekarza. I tutaj można z dużą precyzją wykryć stopień upośledzenia wzroku. Jeśli lekarz nie ma wystarczającego doświadczenia, wyniki mogą być zniekształcone.
Podczas zabiegu używane są specjalne linijki skiaskopowe. W zestawie koniecznie znajdują się oprawki z soczewkami ujemnymi i dodatnimi, które mają różne dioptrie. Linijki posiadają szkło optyczne, zastosowano również silnik z dodatkowymi soczewkami o mocy optycznej od 0,5 do 10 dptr.
Dla czego służy skiaskopia?
Skiaskopia jest podobna do refraktometrii. Te dwa badania są wymienne. Ale w przeciwieństwie do refraktometrii, skiaskopia nie wymaga specjalnego sprzętu, tylko skiaskopy, i jest wykonywana ręcznie przez lekarza.
Badanie skiaskopem to badanie, które pomaga wykryć i wyeliminować wiele zaburzeń funkcji wzroku. Uważane jest za prawdziwą i skuteczną metodę, którą wyróżnia dostępność i brak bólu. Na podstawie uzyskanych wyników przepisuje się leczenie i zaleca się stosowanie soczewek kontaktowych do widzenia. Jest szeroko stosowana we wszystkich placówkach medycznych.
